Emocje już ochłonęły i stres minął związany z kolejnym wyjazdem w poszukiwaniu prawdy odnośnie zaginionych w 1999 roku wychowanków z MOW w Rewalu. Eksploracja w dniach 24-25 sierpnia nie doszła by do skutku gdyby nie ofiarność darczyńców Stowarzyszenia Przystań Nadzieja a szczególnie kilku osób stowarzyszonych na których zawsze możemy liczyć – dziękujemy!
A akcji poszukiwawczej brali udział: Marek, Grzegorz, Waldek oraz dawny nasz stowarzyszony – Grzegorz S. Natomiast z rodziny Andrzeja Ziemniaka: jego mama, brat i dwóch kuzynów, jego rówieśników.
Rozrzucone kości pochodzenia zwierzęcego na całym terenie ośrodka naprowadzają nas na nowy trop dotyczący poszukiwań zaginionych wychowanków ale nie tylko Andrzeja Ziemniaka i Łukasza Sasa…Wielu pewnie z Was zastanawia się dlaczego jest tyle kości zakopanych na całym terenie Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego? Właśnie…sprawcy wiedzieli, że poszukiwania zamordowanych chłopców wcześniej czy później odbędą się a tropiących należy zmylić i zniechęcić w tych wszystkich ich działaniach. Zło miało swój plan by to były morderstwa doskonałe, które w polskim systemie wyjaśniania spraw kryminalnych są łatwe do wykonania. Mimo to, nie poddajemy się i doprowadzimy sprawę do końca mimo, chociaż niektórzy sprawcy już nie żyją…
Eksploracja inwazyjna potwierdziła, że mimo wysokiej jakości sprzętu jakim jest georadar – taka analiza gruntu jest niedoskonała. Miejsca wskazane przez urządzenie po odkrywce gruntu – nie potwierdziło skanów z 13 lipca gdzie mogłyby się znajdować dowody zbrodni wychowanków z lat 90-tych.
Pracujemy dalej nad sprawą. Niedługo przekażemy dalsze szczegóły w tej sprawie.
„Podaruj Komuś swoją godzinę”
